امیرحسین فصیحی (مدیرعامل شرکت فن‌افزار شریف)

امروزه با توجه به اینکه در حوزه موبایل و بازی‌های موبایلی پیشرفت‌های خوبی به‌وجود آمده است و این حوزه، شکل و شمایل صنعت به خود گرفته است، بازی‌سازان علاوه بر ساخت بازی‌های باکیفیت در سطح جهانی می‌توانند به بازار داخلی نیز توجه ویژه‌ای داشته باشند.

اهمیت دادن به نوآوری و طراحی بازی در تیم‌های داخلی اهمیت بسزایی دارد، چرا که همه تیم‌ها در ایران مستقل به‌حساب می‌آیند. در صنعت جهانی، تیم مستقل، تیمی است که کار خلاق و جدید انجام دهد نه آنکه بازی‌های بسیار بزرگ بسازد.

در حال حاضر بخشی از بازی‌سازان ما به کپی کردن ایده‌ها و بازی‌های خارجی روی آورده‌اند که تاحدی هم جواب می‌دهد، اما این رویکرد موقتی است و نمی‌توان در طولانی مدت روی آن حساب کرد. آنچه اهمیت دارد اینست که بازی‌سازان ما باید به خلاقیت اهمیت دهند، مثلا اگر می‌توانند این خلاقیت را در بخش هنری نشان دهند یا بخش‌های دیگر. اما در نهایت، طراحی و گیم‌پلی بازی حرف اول را در بازی‌های خلاق می‌زند.

این نگاه نه تنها در بازی‌سازان، بلکه باید در بدنه مدیریتی و حاکمیتی نیز وجود داشته باشد. صنعت بازی کشور ما پیشرفت نمی‌کند، مگر آنکه مدیرانی داشته باشد که تسلط به بازی و بازی‌سازی داشته باشند.

صنعت بازی در جهان از ابتدا تاکنون، صنعتی است که در آن عشق به بازی و بازی‌سازی حرف اول را می‌زند. چرا که این صنعت، صنعت سختی است. ریسک بالایی دارد و بازی‌سازی هم بسیار تخصصی و هزینه‌بر است. در نتیجه بدون عشق و علاقه به بازی‌سازی مطمئنا پیشرفتی صورت نخواهد گرفت.

جای خوشحالی است که مدیران فعلی در صنعت بازی‌سازی خودشان عاشق بازی هستند و تسلط کافی به موضوع دارند. ازجمله اتفاق‌های بسیار خوبی که در بخش تولید بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای می‌افتد این است که بازی‌سازان مطرحی به بررسی پروژه‌ها می‌پردازند و دغدغه دیگر بازی‌سازان را درک می‌کنند.

شاید مشکل اصلی ما، بازی‌سازان هستند که خودشان را دست‌کم گرفته‌اند.

با این اوصاف، شاید مشکل اصلی ما، بازی‌سازان هستند که خودشان را دست‌کم گرفته‌اند. بعضی از آنها بیش از آنکه درگیر کار شوند به دنبال مسائل حاشیه‌ای هستند و بعضی از مواقع تنها منتظر این هستند که دستی از بالا آمده و همه مسائل را برای آن‌ها حل و فصل کند.

اما حقیقت این است که تیم‌ها باید روی کار و بازی‌سازی خود تمرکز کنند. ما تاکنون با افراد زیادی کار کرده‌ایم و همیشه از این میان، افرادی موفق شده‌اند که بدون حاشیه به دنبال کار کردن بوده و خواسته‌اند در کار خودشان بهترین باشند. این روحیه هم باعث پیشرفت افراد شده و هم کیفیت کار تیم را بهبود می‌بخشد.

خیلی مهم است که بدانیم می‌توانیم در بازی‌سازی کارهای عالی حتی در سطح جهانی انجام دهیم. نیاز خاص و عجیبی هم برای این کار وجود ندارد. مهمترین نیازش تمرکز بر کار و دوری از حاشیه‌هاست.

خیلی مهم است که بدانیم می‌توانیم در بازی‌سازی کارهای عالی حتی در سطح جهانی انجام دهیم. نیاز خاص و عجیبی هم برای این کار وجود ندارد. مهمترین نیازش تمرکز بر کار و دوری از حاشیه‌هاست. اما متاسفانه گاهی بعضی بازی‌سازان ترجیح می‌دهند به جای کار کردن به نقدهای غیرمنطقی و بعضا تخریب‌هایی که هیچ فایده‌ای ندارد بپردازند و حاشیه ایجاد کنند.

حمایت و کارهای زیرساختی حتما مفید و لازم است. از طرفی تداخلی با تولید محصول باکیفیت ندارد. همانطور که تاکنون تیم‌های موفق بازی‌سازی در ایران شاید از هیچ نهاد یا سازمانی کمکی نگرفته باشند و خودشان با اتکا به توانایی‌شان محصولات باکیفیتی تولید کرده‌اند.

فکر می‌کنم در حال حاضر با توجه به سن کم این هنر-صنعت، در اغلب نیازهای صنعت بازی‌سازی از جمله آموزش، نیروی انسانی، بازار و غیره پیشرفت خوبی داشته‌ایم و البته در این بین جای سرمایه‌گذاری خصوصی در بازی‌سازی کشورمان کم‌رنگ است.

حالا در مرحله دوم و در مقطعی که زیر ساخت‌ها تا اندازه‌ای مهیا شده‌اند، یکی از اولین گام‌ها، برای پیشرفت بازی‌سازی این است که حاشیه‌ها را کنار گذاشته و روی تولید محصول باکیفیت تمرکز کنیم.

ircg.ir

 

پی نوشت: نظر تکمیلی بنده

صنعت گیم باید از الآن خودش را با هویت داخلی بشناسد

ما داریم پیشرفت می کنیم، اما هنوز با سطح اول جهان فاصله بسیاری داریم.

حالا که داریم پیشرفت میکنیم، باید یاد بگیریم فرهنگ ایرانی اسلامی خودمان را به درستی در یک بازی پیاده کنیم.

اینکه صرفا غرب گرایی کنیم و بازی خودمان را با طعم فرهنگ غرب منتشر کنیم که فروش خوبی داشته باشد، هنر نیست.

صنعت گیم ایران باید مانند صنعت انیمیشن در ایران باشد که راه خودش را به خوبی پیدا کرده است و انیمیشن سازان مستقل هم تصویر نهاییشان از تولید یک انیمیشن اغلب همسو و منطبق با فرهنگ ایرانی ماست. برعکس آن، سینماست، که بطور مداوم در طی این سال ها از کشور و وضعیت داخلی در ایران و بدتر از آن فرهنگ ملی ایران فاصله گرفته و نتنها پیشرفت درستی نداشته بلکه چه بسا پیشرفت های تحسین بر انگیز آن مدیون آثار فرهنگی است که ساخته شده است. سینمای کشور ما پر از غرب گرایی و نمایش پول و ثروت و از آن بدتر بی فرهنگی است، یعنی یاد آور این شعار است که «هدف (فروش بیشتر) وسیله را توجیه می کند» و باید بگوییم نتیجه آن امروز جز تأسف و آه و حسرت بسیار و بی فرهنگی بازیگران کشورمان چیزی نیست و مثال بدی برای بازی سازان کشورمان هستند. از آن طرف اما انیمیشن بطور مداوم، در حال پیشرفت است و لایه های فرهنگی را می توان در دل این انیمیشن ها دید و به خاطر این باید خدا را شکر کرد. انیمیشن در ایران دارد یک صنعت می شود اما برعکس سینما، صنعت انیمیشن سازی در ایران با رعایت خطوط فرهنگی، معماری ایرانی، مضامین اخلاقی، کیفیت بصری و صداگذاری های فوق العاده، روز به روز امید همگان ما را برای افتخار آفرینی در سراسر کشور و گسترش دید فرهنگی ایرانی مان را فراهم می کنند که مثال بسیار خوبی برای تمام بازی سازان کشور است که فکر میکنند با غرب گرایی، و گرفتن چند جایزه ریز خارجی، می توانند ماندگار باشند.

پس بهتر است همزمان با پیشرفت صنعت گیم در ایران، بازی سازان ما با ابعاد فرهنگی و معماری به روز ایرانی آشنا بشوند و این باور رابفهمند که باید تاریخ ساز باشیم و نه رونوشتی از تاریخ غلط؛